Getuigenis van Griet Allaert en Sven Vanderhaegen (België)

“Zeilen zeg je?” …. Mijn man Sven was helemaal perplex. Na 2 dagen intensief Londen te voet te hebben verkend, waren we uitgeput. Stiekem hoopte Sven op een rustig 2e deel van onze verrassingsreis. Maar niets was minder waar. We werden hartelijk ontvangen door Kurt en Anita die ons trakteerden op een actieve zeiltocht van Londen naar Nieuwpoort.

Elk jaar rond onze trouwdag verrassen we elkaar afwisselend op een verlengd weekend weg. We genieten maanden van tevoren van het idee… Soms geven we tips en soms zijn het valse tips. Maar dit jaar zag Sven dat ik nerveus was. Dus het moest uniek zijn. En dat was het ook!

Sven had al eerder gezeild, maar voor mij was het helemaal nieuw. Om eerlijk te zijn: ik ben niet echt een watermens, ik voel me meer thuis in de lucht. Toch was ik super enthousiast en nieuwsgierig. Veel mensen om me heen vroegen me vooraf of deze tocht niet gevaarlijk was, maar ik werd gerustgesteld door de jarenlange kennis en ervaring van Kurt en Anita.

Na een comfortabele nacht op de zeilboot verlieten we zaterdagochtend St Katerine’s Dock. Een gezellige jachthaven aan de voet van de Tower Bridge. Het vertrek uit deze haven is op zijn minst idyllisch te noemen. We kregen een volledige veiligheidsbriefing en onze eerste uitdaging – knopen leggen. Wij hebben zelf geen ‘zittend gat’ dus we waren blij dat we meteen op sleeptouw werden genomen.

Het avontuur was begonnen!
Kurt en Anita zijn beiden ervaren zeilinstructeurs, dus hadden geen moeite om het roer over te nemen en namen de tijd om ons alles uit te leggen. De Thames afvaren is prachtig om te zien. Je laat het drukke centrum van Londen achter je en slingert je een weg naar de open zee. Er stond veel wind, maar gelukkig hadden we de wind in de rug, zodat we gemakkelijk 6 tot 8 knopen haalden. We leerden kaartlezen, navigeren en leerden razendsnel zeiltermen.
zeeziek? Ondanks de harde wind hadden we er weinig last van. Sven iets meer, maar door aan het roer te blijven voelde hij zich prima! Ook dankzij het gezonde eten en de vele snacks bleven onze magen werken, wat blijkbaar een belangrijke tip is.

Zaterdag was een 12 uur durende zeiltocht. Kurt en Anita wisten ook niet hoe we ons zouden voelen en hadden verschillende scenario’s uitgewerkt. Maar we konden het optimale scenario volgen. We zeilden ‘s avonds Ramsgate binnen. Een spannende prestatie, want het was donker, pikdonker. Maar… de vele lichtjes rond de haven hebben een betekenis. We konden geen wijs worden uit alle (flikkerende) lichtjes en kleuren, maar Kurt en Anita volgden de instructies en voeren vlot de haven binnen.

Klaar voor de oversteek
We werden wakker in de mooie rustige haven van Ramsgate en waren helemaal klaar om het kanaal over te steken. We lieten het kustgebied achter ons en kwamen nog verschillende obstakels tegen in zee. De vele windmolenparken en zelfs restanten van de wereldoorlog. We kregen informatie over hoe we moesten oversteken. Er zijn regels, … veel regels. De grote vrachtschepen zijn indrukwekkend in vergelijking met de kleine zeilboot. Aangezien de vrachtschepen voorrang hebben, was het zaak goed in te schatten of we achter, voor of helemaal bovenop het schip zouden varen. Met de zon op ons gezicht naderden we het vasteland. Een prachtige reis, een fantastische kennismaking met zeilen en een onvergetelijke ervaring. Vanaf nu kijk ik heel anders naar havenlichten.

Griet en Sven gingen mee op onze korte trip van Londen stad naar Nieuwpoort (België).

Scroll naar boven